Serie filmów, które warto obejrzeć #1 Miłość, muzyka i nadzieja, czyli Anna German

 Chcę rozpocząć tą serię postów, ponieważ chcę zwrócić na kilka filmów podzielonych na części, nie tylko na jeden.
Cóż, w czwartek o godzinie 23:34 skończyła się seria "Anny German" Warto było to obejrzeć. Wzruszające sceny, piękna muzyka i życie aktorki zawarte w dziesięciu częściach.

Wielu fanów Ani twierdzi, że film jest wyreżyserowany w większości nie zgodny do prawdziwego życia piosenkarki. Inni są wyrozumiali i twierdzą, że przecież nikt pamiętnika nie pisał i że film też musi mieć odrobinę więcej dramatyki. Czytałam w komentarzach pod postem z fikcją i prawdą filmową o German, że właśnie przez te filmy o Annie większość z nas usłyszała.

Osobiście mi mama o niej nie opowiadała, chociaż była zaczarowana jej śpiewem. Śledziła jej losy po jej wypadku i tak jak inni traciła wiarę, że w takich czasach ona z tego wyjdzie.

Odcinek pierwszy:

Rok 1938. Józef Stalin wydaje rozkaz likwidacji obcych szpiegów. Celem służb stają się osoby legitymujące się niemieckim, japońskim lub polskim pochodzeniem. Jednym z aresztowanych jest Eugen German, ojciec małej Ani.

Mężczyzna zostaje zatrzymany przez Walentyna, dawnego przyjaciela matki dziewczynki, Irmy, który wszelkimi sposobami stara się ją odzyskać. Kobieta w obawie o życie swoje i bliskich postanawia uciec z Anią i jej babcią do Taszkientu, gdzie przewożeni są wszyscy aresztowanie za szpiegostwo. Liczy, że tam uzyska jakieś informacje o mężu.

Odcinek drugi:

 Irma dociera wraz z matką i Anną do Taszkientu. Próbuje dowiedzieć się czegokolwiek o aresztowanym mężu. W siedzibie zarządu NKWD spotyka majora, z którym rozmawiała w pociągu. Mężczyzna radzi jej, aby zmieniła narodowość, jeśli nie chce z rodziną trafić do obozu. Wkrótce umiera młodszy brat Ani.

Zrozpaczona Irma podejmuje decyzję o ucieczce do Kazachstanu. Wraz z matką i córką zatrzymuje się w Dżambule. Aby uniknąć kary śmierci za szpiegostwo zmienia nazwisko na Martens i zostaje Rosjanką holenderskiego pochodzenia.

Niedługo później poznaje oficera Wojska Polskiego, Hermana Bernera. Tymczasem do Kazachstanu przyjeżdża Walentyn, który zostaje szefem tamtejszej komórki NKWD.

Odcinek trzeci:

 Ania zaprzyjaźnia się z Hermanem Bernerem, który robi wszystko, aby pomóc Germanom. Irma wychodzi za niego za mąż. Ich szczęście nie trwa długo, bo wkrótce wojskowy otrzymuje powołanie i musi wyjechać. Tymczasem na ślad Irmy wpada Walentyn, który znowu zaczyna ją prześladować.

Przy pomocy znajomej Polki, Jadwigi, kobiecie udaje się uciec z bliskimi do Dżambułu, a niedługo później dotrzeć do Warszawy. Tam odnajduje matkę męża i próbuje znaleźć sobie pracę.

Mija kilka lat. W 1955 roku Ania wstępuje na wydział geologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Do Polski przyjeżdża Walentyn, który próbuje odnaleźć Irmę. Ma dla niej zawiadomienie o śmierci Hermana w bitwie pod Lenino.

Odcinek czwarty:

Ania dowiaduje się, że Herman zginął pod Lenino w 1943 roku. Matka i babcia postanawiają powiedzieć jej też o losach ojca. Dziewczyna ma żal do nich, że tak łatwo uwierzyły w śmierć Eugena.

Jakiś czas później, za namową kolegi ze studiów, Piotrka, Ania zgadza się na występ w klubie studenckim. Z powodu tremy i obecności znajomego jej debiut okazuje się jednak porażką. 

Córka Irmy postanawia już nigdy więcej nie śpiewać. Przyjaciółka Janka nie pozwala jej jednak zrezygnować z pasji i umawia ją na przesłuchanie w Teatrze Estrady. Tam Ania robi bardzo dobre wrażenie. Niedługo później poznaje młodego naukowca, Zbyszka.

Odcinek piąty:

 Anna studiuje i aktywnie współpracuje z teatrem studenckim Kalambur oraz Estradą Wrocławską. Pewnego dnia udaje jej się wystąpić solo. Odnosi sukces i zostaje zaproszona do Warszawy.

Tam Katarzyna Gaertner

proponuje jej zaśpiewanie swojej nowej piosenki "Tańczące Eurydyki". Utwór szybko staje się przebojem. W stolicy German przypadkowo spotyka Zbyszka i wyjaśnia z nim wszystkie nieporozumienia. Wkrótce zdobywa dyplom magistra geologii. Postanawia powiedzieć matce i babci, co jest jej prawdziwym powołaniem.

Odcinek szósty:

Rok 1964. Anna zdobywa pierwszą nagrodę na festiwalu w Opolu. Zaczyna koncertować, także za granicą. Ciągłe podróżowanie szybko robi się dla niej męczące.

Wkrótce Zbyszek prosi ją o rękę. German pragnie pozostać w Polsce, ale otrzymuje propozycję wyjazdu do Włoch i występu na festiwalu w San Remo. Chcąc odwdzięczyć się mamie i babci za opiekę i poświęcenie, podpisuje intratny kontrakt z Compania Discografica Italiana.

Odcinek siódmy:

 Producent Pietro Carriaggi jest zachwycony głosem Anny. Chce dzięki niej zaistnieć w branży muzycznej. W tym celu przygotowuje szeroko zakrojoną kampanię reklamową i przez rok promuje polską artystkę przy pomocy sesji zdjęciowych i konferencji prasowych. Zmęczona nowym trybem życia German chce wracać do domu. Dowiaduje się jednak, że ma wziąć udział w Festiwalu Piosenki Włoskiej w San Remo.

Tam zachwycona jej występem publiczność przyznaje jej specjalną nagrodę. Anna dostaje propozycję uczestnictwa w festiwalu piosenki neapolitańskiej oraz nagrania płyty. Staje się sławna. Jej karierę hamuje wypadek w drodze do Bolonii, w którym doznaje poważnych obrażeń.

Odcinek ósmy:

Anna leży w śpiączce w szpitalu w Bolonii. Lekarze tracą nadzieję, że się obudzi. Artystka zostaje odesłana do klasztoru, gdzie opiekują się nią zakonnice. Tam odzyskuje przytomność.

Zbyszek i Irma zabierają ją do Warszawy, gdzie przez cztery miesiące leży w gipsie. Wielbiciele z kraju i zagranicy ślą jej setki listów. Wkrótce German poznaje diagnozę lekarzy, którzy twierdzą , że nigdy już nie będzie chodzić. Zbyszek zabiera ukochaną ze szpitala do mieszkania, które przydzieliło im ministerstwo.
 Odcinek dziewiąty:

Anna odzyskuje sprawność i nagrywa kolejne płyty oraz koncertuje. W 1972 roku wychodzi za mąż za Zbyszka. Wkrótce zwierza się ukochanemu, że chciałaby mieć dziecko. Mężczyzna obawia się jednak o zdrowie artystki.

Jakiś czas później German otrzymuje propozycję wyjazdu na tournée do Związku Radzieckiego. Tam zdobywa ogromną popularność i poznaje swoją najlepszą przyjaciółkę, autorkę tekstów Annę Kaczalinę. Rosjanie proponują jej obywatelstwo, ale ona odmawia. W 1975 roku na świat przychodzi syn jej i Zbyszka, Zbigniew. Szczęście wokalistki nie trwa jednak długo. Wkrótce dowiaduje się, że jest chora na raka.
Odcinek dziesiąty:

Anna zataja informacje o diagnozie moskiewskich lekarzy i mimo choroby dużo koncertuje. Na pewien czas trafia do szpitala, ale wkrótce odzyskuje siły i wraca na scenę.

Występuje w różnych częściach świata, m.in. Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Australii, Polsce i Związku Radzieckim. Podejmuje decyzję o przyjęciu chrztu według obrządku Adwentystów Dnia Siódmego. Przeczuwając, że nie pozostało jej wiele czasu, postanawia załatwić wszystkie zaległe sprawy. Wyrusza na poszukiwania grobu ojca.


Wszystko kopiowałam z se.pl, ponieważ są tam dość fajne i krótkie opisy, jednak nie szczegółowe. Wolę jednak nic nie dodawać ;-;

Anna umiera w szpitalu w Polsce, zaraz po wyjściu rodziny. Piękna ostatnia scena sprawia, że się wzruszam ;') obiecuję, że jak ją znajdę to wstawię.

Jeszcze prawda i fałsz z filmu i rzeczywistości:

1. W pierwszym odcinku serialu Anna German jest już w wieku przedszkolnym, czyta i prowadzi rozmowy ze swoim ojcem. Tymczasem akcja odcinka rozgrywa się w roku 1937, a więc w okresie, gdy Anna miała dopiero rok, a jej młodszy brat, Friedrich (pokazany na ekranie jako niemowlę) w rzeczywistości jeszcze się nie urodził. Anna German faktycznie nie mogła zatem pamiętać aresztowanego ojca.
2. Osoba zakochanego w matce przyszłej piosenkarki funkcjonariusza NKWD Walentyna Lawriszyna, który pojawia się w pierwszym odcinku, a później wkracza w życie obu kobiet w różnych kluczowych momentach, jest całkowicie fikcyjna^.
3. Piosenkarka nigdy nie otrzymała od władz mieszkania (opinia męża Anny German, Zbigniewa Tucholskiego).
4. Pierwsze spotkanie przyszłych małżonków miało miejsce na basenie we Wrocławiu, a nie nad jeziorem (opinia j.w.).
5. Do wypadku samochodowego, któremu uległa Anna German we Włoszech doszło nocą w sierpniu 1967 r., a nie w ciągu dnia, jak to zostało przedstawione w serialu (źródło j.w.).
6. Serial nie dość wyraźnie akcentuje, iż relacje między Zbigniewem Tucholskim a Irmą Martens były nie najlepsze.

1. W serialu jako miasto, w którym Anna German rozpoczyna karierę artystyczną przedstawiono Wrocław, co spotkało się z mocną krytyką prezydenta Rzeszowa Tadeusza Ferenca, który wskazał, że w rzeczywistości piosenkarka drogę zawodową rozpoczynała właśnie w Rzeszowie, co serial całkowicie pomija (protest poparty przez kompozytorkę  ^{Katarzynę Geartner}, patrz niżej).

1. Katarzyna Gaertner, zauważyła, że Anna German i jej babcia rozmawiały ze sobą w narzeczu języka holenderskiego, a nie, jak na ekranie, po ^rosyjsku.
2. Serial ogólnie dość pobieżnie pokazuje w istocie bardzo bliskie stosunki łączące piosenkarkę z babcią (źródło j.w.).
3. Piosenkarka nie ukrywała przed bliskimi postępującej w ostatnich latach życia choroby.
4. Fikcyjna jest scena omdlenia na koncercie w Australii, który w rzeczywistości był sukcesem, a artystka wykonała wówczas pieśń "Żeby Polska była Polską".
5. Anna German nie dotarła nigdy, wbrew scenie w ostatnim odcinku serialu, na miejsce egzekucji swojego ojca, które udało się odwiedzić jedynie Irmie Martens, już po śmierci córki
6. Śmierć piosenkarki na ekranie przedstawiono w sposób symboliczny, podczas gdy zgodnie z zachowanymi relacjami piosenkarka zmarła w otoczeniu bliskich.